Op een kwartiertje van de binnenstad rustig wonen in het groen tegen betaalbare prijzen. Dat kan gewoon … in Zuidoost. Maar de Amsterdamse satellietstad worstelt ondanks zijn metamorfose nog met een hardnekkig imago van flats en onveiligheid. Moet het stadsdeel wellicht explicieter kiezen voor het suburbane wonen?

Twee van de acht zogeheten ‘focusgebieden’ liggen in Amsterdam-Zuidoost. Het gaat om Holendrecht/Reigersbos en Bijlmer-Centrum. De grootste zorgenkindjes in dit gebied zijn Holendrecht-West en Venserpolder. Veel kansarme gezinnen uit de afgebroken hoogbouwflats in de Bijlmermeer zijn naar die twee buurten verhuisd.

Precies twintig jaar geleden viel in de gemeenteraad het besluit om de eerste flat in de Bijlmermeer te slopen. In de jaren erna werden duizenden woningen afgebroken, opgeknapt en bijgebouwd. Een prestatie van formaat, vinden projectdirecteuren, bewoners en bestuurders. De wijk is er in sociaal-economisch op vooruitgegaan en veiliger geworden, maar er blijft een kloof met Amsterdam.

Er komt in Amsterdam een driejarige pilot met inkomens­afhankelijke huurprijzen. Doelgroep vormen huishoudens van minimaal twee personen met een laag middeninkomen. Zij kunnen straks vrije sector corporatiewoningen huren met huurprijzen tussen de 560 en 900 euro.

Geen beter smeermiddel voor de grootstedelijke economie dan het middensegment huur, stelde hoogleraar Pieter Tordoir eerder in NUL20. Maar wat gebeurt er voor dit segment in de Stadsregio? NUL20 maakte een rondgang. Duidelijk is dat over de behoefte aan huurwoningen zeer verschillend wordt gedacht.

Een Woningnood 2.0 dient zich aan in de Stadsregio. Recentelijk stond de benarde woningmarktpositie van Amsterdamse afgestudeerden in de belangstelling: het zwarte gat na het campuscontract. Hoog tijd wellicht voor een DUWO+? Voor de oudere jongere.

Corporaties willen voor de financiering van hun investeringen niet volledig afhankelijk zijn van banken. Welke alternatieven kunnen zij aanboren? Stadgenoot heeft kortgeleden meer dan vijftig miljoen euro opgehaald bij een Duitse belegger. Ymere staat als eerste corporatie in Nederland in de startblokken voor de uitgifte van een obligatielening.

Het Jaarboek 2012 van de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties is uit. Traditiegetrouw bevat dat uitputtend cijfermateriaal over de Amsterdamse woningmarkt, waaronder de renovatie, beheer en verhuur van sociale huurwoningen, de nieuwbouwproductie, sociaal beheer en de woonruimteverdeling. Dit jaar is er een thema gewijd aan de verkoop van corporatiewoningen.

Volgens het Centraal Bureau voor de Statistiek staat bijna 10 procent van de Amsterdamse woningen leeg. Hoe kan dat in tijden van groeiende woningnood? Hebben we hier te maken met een administratief of een echt probleem? En wat voor invloed zal de bezuiniging van 1,4 miljoen euro bij de dienst Vergunning en Handhaving van de dienst Wonen, Zorg en Samenleven hebben op de leegstandsbestrijding?

Spanningen in een buurt of in een portiek zijn vaak met simpele, praktische maatregelen aan te pakken. Woningstichting Eigen Haard biedt met de ‘schoonmaakladder’ een eenvoudig instrument waarmee bewoners meer greep krijgen op overlast en spanningen. Ze krijgen de schoonmaak van gemeenschappelijke ruimten deels in eigen beheer.

Met een plaatselijk Lente-akkoord hebben gemeente en corporaties een oplossing gevonden voor de financiële crisis bij de stedelijke vernieuwing in Nieuw-West. De historische ‘Parkstaddeal’ is voor de Far West-erfgenamen nu officieel geschiedenis. De vernieuwing gaat wel door, maar kleinschaliger, over een langere periode uitgespreid en minder ingrijpend.

Nog altijd is minder dan 40 procent van de Amsterdamse woningen voorzien van een energielabel. Het zijn vooral corporaties die hun bezit labelen; 60 procent van hun woningen (=116.000) is gelabeld.

In 2011 werden in Amsterdam relatief zeer veel corporatiewoningen samengevoegd, vooral in de stadsdelen Centrum en West.

Het klimaatprobleem gaat niet meer weg. Bovendien raken de fossiele brandstoffen op. We moeten daarom de komende tien jaar cruciale stappen zetten naar een duurzaam energiesysteem. Volgens professor Van den Dobbelsteen is de metropool de juiste schaalgrootte om klimaatneutraal en ‘leveringsrobuust’ te worden.

Onder de titel ‘Tussen groeidenken en krimpfeiten’ gaf Leonie Janssen-Jansen in het meinummer van NUL20 haar visie op de regionale woningmarkt. Volgens haar zit de Metropoolregio verstrikt in groeiprognoses, die tot een enorme overschatting van de vraag leiden. Léon Groenemeijer bestrijdt deze conclusie. Volgens hem moet de regio juist anticiperen op woningnood. Want in kwaliteit kun je niet wonen.